niepewny

niepewny
1. aléatoire
2. chanceux
3. douteux
4. glissant
5. hypothétique
6. hésitant
7. incertain
8. inconstant
9. indécis
10. insécurité
11. journalier
12. ondoyant
13. perplexe
14. précaire
15. sujet
16. vacillant
17. vacillatoire
18. variable

Słownik Polsko-Francuski . . 2008.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Regardez d'autres dictionnaires:

  • niepewny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepewnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który może okazać się niebezpieczny, ryzykowny, niegwarantujący powodzenia, bezpieczeństwa itp.; budzący wątpliwości; podejrzany :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niepewny — niepewnyni a. niepewien (tylko w funkcji orzecznika w zn. 3) 1. «niezupełnie bezpieczny, zawierający ryzyko; trudny do przewidzenia» Niepewny los. Niepewne drogi. ◊ Niepewne jutro «nie zapewniona przyszłość» 2. «taki, na którym nie można polegać …   Słownik języka polskiego

  • na niepewne — → niepewny …   Słownik języka polskiego

  • niepewien — → niepewny …   Słownik języka polskiego

  • niewyraźny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niewyraźnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niebędący wyraźnym, trudny do postrzeżenia, rozpoznania, zrozumienia; słabo widoczny, słyszalny, niezbyt zrozumiały : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Винярский, Михал — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Винярский …   Википедия

  • chód — m IV, D. chodu, Ms. chodzie 1. lm M. chody zwykle w lp «stawianie kroków, chodzenie, stąpanie; sposób chodzenia» Chód powolny, prędki, szybki, równy, chwiejny, niepewny, żołnierski. Chód konia. Mieć ciężki, lekki chód. ◊ Kaczy a. kaczkowaty chód… …   Słownik języka polskiego

  • dyskusyjny — «dotyczący dyskusji; będący przedmiotem dyskusji, nadający się do dyskusji, poświęcony dyskusji; wymagający przedyskutowania, niepewny, sporny» Artykuł, materiał dyskusyjny. Zebranie dyskusyjne. Wieczór, klub dyskusyjny. Sprawa dyskusyjna.… …   Słownik języka polskiego

  • element — m IV, D. u, Ms. elementncie; lm M. y 1. «część składowa jakiejś całości; składnik nadający czemuś odrębną cechę, właściwość; czynnik» Elementy baśniowe, mityczne. Elementy dekoracyjne, zdobnicze. Elementy obce w języku. Elementy utworu. ∆ techn.… …   Słownik języka polskiego

  • hipotetyczny — hipotetycznyni «oparty na hipotezie, będący hipotezą; prawdopodobny, przypuszczalny, niepewny» Hipotetyczne twierdzenie, zdanie. Hipotetyczna przyczyna wypadku. Hipotetyczni sprawcy. ∆ Sąd hipotetyczny «w logice: sąd wyrażany przez zdania… …   Słownik języka polskiego

  • kruchy — kruchychszy «łatwo ulegający złamaniu, pokruszeniu, zniszczeniu; łamliwy» Krucha skała. Kruchy lód. ∆ Kruche ciasto, ciastko, placek itp. «gatunek ciast, ciastek itp. przyrządzonych z dużą ilością tłuszczu» ∆ Kruche mięso, krucha pieczeń, kruchy… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”